10 نشانه از بیماری های مقاربتی 1402

انواع بیماری های مقاربتی

10 نشانه از بیماری های مقاربتی 1402، بیماری های مقاربتی (STDs) یا عفونت های مقاربتی (STIs)، معمولاً از طریق تماس جنسی به ظاهر می شوند. زگیل تناسلی، باکتری ها، ویروس ها، تبخال تناسلی یا انگل هایی که باعث بیماری های مقاربتی می شوند ممکن است از فردی به فرد دیگر از طریق خون، مایع منی یا واژن و سایر مایعات بدن انتقال پیدا کنند. گاهی اوقات این عفونت ها می توانند به صورت غیرجنسی مانند از مادر به نوزاد در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق تزریق خون یا سوزن های مشترک منتقل شوند.

از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم

بیماری های مقاربتی همیشه علائمی ایجاد نمی کنند. امکان ابتلا به عفونت های مقاربتی از افرادی وجود دارد که کاملاً سالم به نظر می رسند و حتی ممکن است ندانند که عفونت دارند. دکتر علیرضا عابدی جراح و متخصص کلیه و بیماری های مجاری ادرای در این مقاله درباره عفونت های مقاربتی و راه های درمان و روش های پیشگیرانه توضیح میدهند.

علائم بیماری های مقاربتی در مردان

بیماریهای مقاربتی می‌توانند طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها را داشته باشند، که در برخی موراد بدون علامت هستند. به همین دلیل است که ممکن است تا زمانی که عوارض ایجاد شود یا شریک جنسی تشخیص داده نشود، مورد توجه قرار نگیرند.

علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده STI باشد عبارتند از:

1. زخم یا برجستگی در ناحیه تناسلی یا در ناحیه دهان یا مقعد
2. ادرار دردناک همراه با سوزش
3. ترشح از آلت تناسلی
4. ترشحات غیرمعمول یا بدبوی واژن
5. خونریزی غیرمعمول واژینال
6. درد هنگام رابطه جنسی
7. درد و تورم غدد لنفاوی، به ویژه در کشاله ران، اما گاهی اوقات گسترده تر
8. درد زیر شکم
9. تب
10. راش پوستی روی تنه، دست ها یا پاها

علائم و نشانه ها ممکن است چند روز پس از مواجهه ظاهر شوند. در برخی موارد هم ممکن است سال ها طول بکشد تا بیماری مقاربتی مشکل قابل توجهی برای فرد ایجاد کند.

علائم بیماری های مقاربتی در زنان

بیماری‌های مقاربتی می‌توانند ناشی از موارد زیر باشند:

• باکتری ها سوزاک، سیفلیس و کلامیدیا نمونه هایی از مقاربتی هستند که توسط باکتری ها ایجاد می شوند.
• انگل ها تریکومونیازیس یک مقاربتی که توسط یک انگل ایجاد می شود.
• ویروس های بیماری مقاربتی که توسط ویروس ها ایجاد می شوند عبارتند از HPV ، تبخال تناسلی و HIV .

سایر انواع عفونت ها – ویروس های هپاتیت A، B و C، عفونت شیگلا و عفونت ژیاردیا می توانند از طریق فعالیت جنسی منتقل شوند، اما ممکن است بدون تماس جنسی نیز آلوده شوند.

پیشگیری از بیماری های مقاربتی

هر فردی که از نظر جنسی فعال است در معرض خطر ابتلا به یک STD یا STI قرار دارد. عواملی که ممکن است این خطر را افزایش دهند عبارتند از:

• داشتن رابطه جنسی محافظت نشده نفوذ واژینال یا مقعدی توسط شریک آلوده ای که از کاندوم استفاده نمی کند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به STI را به همراه دارد. همچنین استفاده نادرست یا ناسازگار از کاندوم نیز می تواند خطر بیماری مقاربتی را افزایش دهد.
• رابطه جنسی دهانی ممکن است خطر کمتری داشته باشد، اما عفونت‌ها همچنان می‌توانند بدون استفاده کاندوم منتقل شوند.
• داشتن تماس جنسی با چندین شریک هرچه با افراد بیشتری تماس جنسی داشته باشید، خطر انتقال بیماری را افزایش میدهد.
• داشتن سابقه مقاربتی های می تواند در آلوه شدن مجدد و انتقال آسان‌تر ویروس دخیل باشد.
• مجبور شدن به فعالیت جنسی یا تجاوز جنسی دشوار است، اما مهم است که در اسرع وقت به پزشک متخصص درمان بیماری های مقاربتی مراجعه کنید تا غربالگری، درمان و حمایت عاطفی را شروع کنید.
• سوء استفاده در مصرف الکل یا استفاده از مواد مخدر می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و راه انتقال ویروس به بدن را هموار کند.
• تزریق مواد مخدر و استفاده از سوزن های مشترک باعث گسترش بسیاری از عفونت های جدی از جمله HIV ، هپاتیت B و هپاتیت سی میشود.
• نیمی از بیماری های مقاربتی در افراد بین 15 تا 24 سال رخ می دهد. جوانان باید بیشتر از خود مراقبت کنند.

انتقال ویروس از مادر به نوزاد

برخی از بیماری های مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا، اچ آی وی و سیفلیس می توانند در دوران بارداری یا زایمان از مادر به نوزادشان منتقل شوند. بیماری های مقاربتی در نوزادان می تواند باعث مشکلات جدی یا حتی مرگ شود. همه زنان باردار باید از نظر این عفونت ها غربالگری شوند و تحت درمان قرار گیرند.

درمان بیماری های مقاربتی

از آنجایی که بسیاری از افراد در مراحل اولیه STD یا STI هیچ علامتی را تجربه نمی کنند، غربالگری برای STI برای جلوگیری از عوارض مهم است.

عوارض احتمالی بیماری STD یا STI عبارتند از:

1. درد لگن
2. عوارض بارداری
3. التهاب چشم
4. آرتروز
5. بیماری التهابی لگن
6. ناباروری
7. بیماری های قلبی عروقی
8. برخی از سرطان ها، مانند HPV دهانه رحم و رکتوم مرتبط با

راه های جلوگیری از بیماری های مقاربتی

روش های مختلفی برای جلوگیری یا کاهش خطر ابتلا به مقاربتی یا بیماری های مقاربتی وجود دارد.

• پرهیز کنید. موثرترین راه برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی، خودداری از رابطه جنسی نا سالم است.
• با یک شریک جنسی غیر آلوده و سالم در ارتباط باشید. یکی دیگر از راه‌های مطمئن برای جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی، ماندن در یک رابطه طولانی مدت است که در آن هر دو نفر فقط با یکدیگر رابطه جنسی دارند و هیچ یک از طرفین به این بیماری مبتلا نمی شوند.
• برای هر بار ارتباط جنسی از یک کاندوم سالم استفاده کنید. استفاده از کاندوم به صورت زیاد از انتقال ویروس جلوگیری میکند.
• واکسیناسیون زود هنگام، قبل از تماس جنسی، در پیشگیری از انواع خاصی از بیماری های مقاربتی موثر است. واکسن هایی برای پیشگیری از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، هپاتیت A و هپاتیت B در دسترس هستند.

در چند سالگی واکسن بزنیم؟

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، تزریق واکسن را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان آن را از سن 9 سالگی تا 26 سالگی نیز تزریق کرد.

واکسن هپاتیت B معمولا به نوزادان تزریق می شود و واکسن هپاتیت A برای کودکان 1 ساله توصیه می شود. هر دو واکسن برای افرادی که از قبل در برابر این بیماری ها مصون نیستند و برای کسانی که در معرض خطر عفونت هستند، مانند مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند و یا مصرف کنندگان مواد مخدر که از طریق سرنگ تزریق می کنند، بشدت توصیه شده است.

خطرات و هشدارهای بیماری‌های مقاربتی

• الکل را بیش از حد مصرف نکنید و از مواد مخدر استفاده نکنید. اگر تحت تأثیر قرار دارید، احتمال خطرات جنسی بیشتر است.
• برقراری ارتباط سالم قبل از هر تماس جنسی جدی، با شریک زندگی خود در مورد انجام رابطه جنسی ایمن تر صحبت کنید. مطمئن شوید که به طور خاص در مورد اینکه چه فعالیت‌هایی خوب هستند و چه فعالیت‌هایی خوب نیستند، توافق دارید.
• ختنه مردان را در نظر بگیرید. برای مردان، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد ختنه می تواند به کاهش خطر ابتلا به HIV از یک زن HIV تا 60٪ کمک کند. ختنه مردان همچنین ممکن است به جلوگیری از انتقال زگیل تناسلی و تبخال تناسلی کمک کند.

دارو برای درمان بیماری های مقاربتی

استفاده از پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP) را در نظر بگیرید. سازمان غذا و دارو استفاده از دو داروی ترکیبی را برای کاهش خطر ابتلا به HIV در افرادی که در معرض خطر بسیار بالایی هستند، تایید کرده است. این داروها امتریسیتابین به همراه تنوفوویر دیزوپروکسیل فومارات (Truvada) و امتریسیتابین به همراه تنوفوویر آلافنامید فومارات (Descovy) هستند.

لازم پزشک متخصص بیماری های مقاربتی عملکرد کلیه شما را قبل از تجویز ترووادا آزمایش کند و هر شش ماه یکبار این آزمایش تکرار کند. اگر هپاتیت B دارید، قبل از شروع درمان باید توسط یک متخصص بیماری های عفونی یا کبد مورد ارزیابی قرار بگیرید.

این داروها باید هر روز دقیقاً طبق دستور پزشک متخصص مصرف شوند. اگر روزانه از Truvada استفاده می‌کنید، می‌توانید خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی را کاهش دهید. استفاده از روش‌های پیشگیری، مانند استفاده از کاندوم، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را بصورت چشمگیری کاهش دهد.

مشاوره بیماری های مقاربتی

پرسش های متداوالی که از دکتر عابدی ارولوژ بیشتر پرسیده شده را برای شما بیان میکنیم تا اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنید.

علامت بیماری های مقاربتی چیست؟

زخم ها، برجستگی ها یا بثورات رو یا اطراف واژن، آلت تناسلی، بیضه ها، مقعد، باسن، ران ها یا دهان هستند که مشاهده میشوند، همچنین ترشح یا خونریزی غیر معمول از آلت تناسلی یا واژن و بیضه های دردناک یا متورم و در برخی موراد خارش در داخل یا اطراف واژن ایجاد میشود.

بیماری مقاربتی چگونه و از کجا شروع شد؟